کد مطلب:124762 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:172
تحلیل صلح در گفتار امام
گردش معادلات سیاسی و اجتماعی به سود معاویه كه باعث پذیرش صلح از جانب امام مجتبی شد، چالش های فراوانی را به دنبال داشت. گرچه التهاب و تنش در این گردش تا مقداری طبیعی می باشد، زیرا سپاه عظیمی و مجهزی كه با پشتیبانی افكار عمومی در میدان نبرد حاضر شود، آنگاه در مدت كوتاه دچار چنین چرخش گردد كه قرارداد سازش امضاء نماید! به صورت طبیعی تنش های فراوانی را درپی خواهد داشت. لیكن به لحاظ اهمیت موضوع و نیز به لحاظ این گردش را فرزند رسول الله صلی الله علیه و آله هم چون امام مجتبی پذیرفته است كه موضع گیری های وی حق مدار و الگوی دیگران است، این گونه گردش بیشتر مورد نگرها خواهد بود. بدین سبب باید تحلیل صحیح و واقع گرا از این گردش ارائه شود. زیرا كه نه تنها بسیاری از افراد و گروه های سیاسی رفتار امام مجتبی را در آن زمان برنمی تابیدند و برای آنها رفتار امام مجتبی و چه بسا از نظر برخی مردود به شمار می رفت، بلكه رفتار حضرت زیر دید تاریخ و آیندگان نیز خواهد بود، امام همام در برابر انبوه سؤال ها و اعتراض ها باید پاسخ گو باشد. تا در جهت الگوگیری راه را هموار سازد.
امام مجتبی علیه السلام باید تحلیل های روشن و واقع گرا از رفتار خویش ارائه نماید. تا موضع گیری هایش شفاف گردد. گرچه شیعه بر این باور ارزشمند است،كه امامان معصوم هستند و تمام موضع گیری ها و رفتار آنان حكیمانه بوده و از گناه و خطا بدور می باشد. امام صلاح دیده است صلح كند به یقین مصلحت دین و مسلمانان بوده است، لیكن عصمت امامان لزوما بدین معنا نیست كه رفتار آنان سؤال
[ صفحه 160]
برانگیز نباشد و نیازی به تحلیل های روشن و صحیح نداشته باشد.
امام مجتبی علیه السلام باید تحلیل های روشن و واقع گرا از رفتار خویش ارائه نماید. تا موضع گیری هایش شفاف گردد. گرچه شیعه بر این باور ارزشمند است،كه امامان معصوم هستند و تمام موضع گیری ها و رفتار آنان حكیمانه بوده و از گناه و خطا بدور می باشد. امام صلاح دیده است صلح كند به یقین مصلحت دین و مسلمانان بوده است، لیكن عصمت امامان لزوما بدین معنا نیست كه رفتار آنان سؤال
[ صفحه 160]
برانگیز نباشد و نیازی به تحلیل های روشن و صحیح نداشته باشد.